Οι σημερινές πόλεις έχουν καταντήσει σχεδόν αβίωτες ή τουλάχιστον πολύ λίγες ή πολύ μικρά τμήματα τους πληρούν τις σύγχρονες προδιάγραφες πόλεων. Οι οικιστικές περιοχές βασανίζονται από την επικράτηση και την ασυδοσία των αυτοκίνητων, τα δημόσια κτήριο είναι παράδειγμα προς αποφυγή, η αισθητική είναι σχεδόν απούσα, οι ελεύθεροι χώροι με βεβαιότητα ανεπαρκείς, ενώ εκείνοι που έχουν επιβιώσει ομοιάζουν μάλλον με σκουπιδότοπους παρά με φροντισμένους χώρους κατάλληλους για παιδιά, πολίτες και αναψυχή.
Η βουλιμία των ιδιοκτητών για άμεσο και μεγάλο κέρδος από την αντιπαροχή και εξασφάλιση προνομίων μέσω υπογραφών ακατάλληλων και διαπλεκόμενων πολιτικών χωρίς γνώσεις και διάθεση προσφοράς στην κοινωνία, έχουν καταφέρει να κάνουν τις πόλεις πανομοιότυπες, δύσκολες, ακατάλληλες και ανυπόφορες για τα παιδιά που δεν έχουν χώρους παιχνιδιού. Οι σχολικές και οι μονάδες υγείας στερούνται πολύτιμου περιβάλλοντα χώρου και λειτουργούν με προδιαγραφές του ποδαριού, με αποτέλεσμα να είναι από τα πρώτα και μεγαλύτερα θύματα σεισμών.
Οι πολίτες πρέπει να απαιτήσουν τη συμμετοχή τους σε σχέδια και προτάσσεις ανάπλασης των πόλεων και των οικισμών, αναδεικνύοντας τον πολιτισμό του χώρου, τις σύγχρονες ανάγκες των πολιτών, τον περιορισμό της κατανάλωσης ενέργειας και της ρύπανσης από κάθε δραστηριότητα.
Ο πολιτισμός, η ιστορία, η αισθητική, η διευκόλυνση της καθημερινότητας, η λειτουργικότητα, η άθληση, η αναψυχή και οι δυνατότητες κοινωνικών συναναστροφών πρέπει να περιλαμβάνονται στα κριτήρια της αναμόρφωσης των πόλεων. Τα ιστορικά κέντρα πρέπει να διατηρήσουν το χαρακτήρα τους, (ακόμα και με κατεδαφίσεις, αντικαταστάσεις ή ανάπλαση κτηρίων), πεζοδρόμους, ενώ θα πρέπει να μελετηθεί σοβαρά η επέκταση των σχεδίων πόλεως με υποδομές, πριν επιτραπεί η ανέγερση κατοικιών ή χώρων επαγγελματικών χρήσεων.
Στις παραλιακές πόλεις πρέπει να μελετηθεί η προέκταση του δημόσιου χώρου προς τη θάλασσα, με πισίνες για κολύμβηση τους θερινούς μήνες, πράσινο και χώρους περιπάτου και παιχνιδιού.
Η βουλιμία των ιδιοκτητών για άμεσο και μεγάλο κέρδος από την αντιπαροχή και εξασφάλιση προνομίων μέσω υπογραφών ακατάλληλων και διαπλεκόμενων πολιτικών χωρίς γνώσεις και διάθεση προσφοράς στην κοινωνία, έχουν καταφέρει να κάνουν τις πόλεις πανομοιότυπες, δύσκολες, ακατάλληλες και ανυπόφορες για τα παιδιά που δεν έχουν χώρους παιχνιδιού. Οι σχολικές και οι μονάδες υγείας στερούνται πολύτιμου περιβάλλοντα χώρου και λειτουργούν με προδιαγραφές του ποδαριού, με αποτέλεσμα να είναι από τα πρώτα και μεγαλύτερα θύματα σεισμών.
Οι πολίτες πρέπει να απαιτήσουν τη συμμετοχή τους σε σχέδια και προτάσσεις ανάπλασης των πόλεων και των οικισμών, αναδεικνύοντας τον πολιτισμό του χώρου, τις σύγχρονες ανάγκες των πολιτών, τον περιορισμό της κατανάλωσης ενέργειας και της ρύπανσης από κάθε δραστηριότητα.
Ο πολιτισμός, η ιστορία, η αισθητική, η διευκόλυνση της καθημερινότητας, η λειτουργικότητα, η άθληση, η αναψυχή και οι δυνατότητες κοινωνικών συναναστροφών πρέπει να περιλαμβάνονται στα κριτήρια της αναμόρφωσης των πόλεων. Τα ιστορικά κέντρα πρέπει να διατηρήσουν το χαρακτήρα τους, (ακόμα και με κατεδαφίσεις, αντικαταστάσεις ή ανάπλαση κτηρίων), πεζοδρόμους, ενώ θα πρέπει να μελετηθεί σοβαρά η επέκταση των σχεδίων πόλεως με υποδομές, πριν επιτραπεί η ανέγερση κατοικιών ή χώρων επαγγελματικών χρήσεων.
Στις παραλιακές πόλεις πρέπει να μελετηθεί η προέκταση του δημόσιου χώρου προς τη θάλασσα, με πισίνες για κολύμβηση τους θερινούς μήνες, πράσινο και χώρους περιπάτου και παιχνιδιού.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου